fbpx
×

Kobieta wsiada na rower w kierunku Magdalenki

Modzelewski Jarosław

(ur. 1955)

Kobieta wsiada na rower w kierunku Magdalenki
1993


olej / płótno

115  ×  130 cm

sygnowany na odwrocie l.g.: „Jarosław Modzelewski | „Kobieta wsiada na rower | w kierunku Magdalenki” | olej 115 × 130 | 1993”


Wystawiany:

  • Jarosław Modzelewski. Przegląd z malarstwa, Bunkier Sztuki, Kraków, 2000, poz. kat. 36.

Reprodukowany:

  • Jarosław Modzelewski. Przegląd z malarstwa, katalog wystawy w Bunkrze Sztuki, red. zbior., Kraków 2000, s. 84.

Jarosław Modzelewski – malarz, rysownik i pedagog. W latach 1975-1980 studiował na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie od 1982 pracuje jako wykładowca. Rok później wraz z pięcioma innymi artystami (Pawlakiem, Sobczykiem, Grzybem, Kowalewskim i Woźniakiem) utworzył formację Gruppa, która szybko stała się „wizytówką” polskiej neoekspresji lat 80. W początkowym okresie twórczości Modzelewski posługiwał się wyabstrahowanymi znakami i ideogramami oraz powielanymi motywami z szablonu, niejako w nawiązaniu do amatorskiej antyrządowej sztuki ulicznej ówczesnego czasu. W latach 1986–1989 tworzył obrazy figuralne, których forma (kolor, modelunek, perspektywa) odpowiadała zasadom realizmu, jednak charakterystyka postaci, a zwłaszcza sytuacji, w jakich były one przedstawiane, odznaczała się niezwykłością i pewną dozą niepokoju. Obrazy tworzone przez Modzelewskiego w latach 90. odznaczają się daleko idącym uproszczeniem, wręcz schematycznością ujęć postaci ludzkich, które wykonują gesty i czynności opisane w tytułach. Wiele z tych scen odbywa się na pustych lub oderwanych od nich, abstrakcyjnych tłach. Wrażeniu pewnej kostyczności służy też zmiana techniki malarskiej, która nastąpiła w 1997 – z olejnej na temperową.

Na przełomie lat 2001 i 2002 w twórczości artysty pojawiły się nowe wątki wynikające z zainteresowań wnętrzem kościołów, szczególnie ich prozaiczność kontrastująca z duchowym wymiarem. Modzelewski nazywany jest „malarzem ikon codzienności”. Interesuje go polityka, wątki literackie i historyczne, a także egzystencjalne. Cechą charakterystyczną jego prac jest uproszczona forma i narracyjność, ale i wrażenie niedopowiedzenia.

Prezentowany obraz powstał w latach 90., który to okres Jarosław Modzelewski sam uważa za najważniejszy w swojej twórczości. Posługuje się w nim mocno ograniczoną paletą barwną: płaskimi plamami lubianych przez siebie czerwieni i błękitu uzupełnionych czernią. Sylwetka tytułowej kobiety potraktowana jest skrótowo, niemal abstrakcyjnie. Wyabstrahowane jest także tło sprowadzone do geometrycznych figur, bez jakiejkolwiek sugestii realistycznego pejzażu. Modzelewski jako niestrudzony „piewca codzienności” w charakterystyczny dla siebie sposób wyławia z rzeczywistości scenki rodzajowe – z pozoru zwyczajne, choć za sprawą kunsztu artysty naznaczone tajemniczą symboliką i rodzajem melancholijnej aury.