„Przedmioty policzone” Tarasina to cykl prac konsekwentnie powstający od lat 60. Praca ukończona w 1983 roku jest bardzo charakterystyczna dla wypracowanego przez niego stylu. Poziome szeregi symboli ułożonych równolegle względem siebie, sprawiających wrażenie nanizanych na niewidzialne linie, wypełniają płaskie, białe tło. Artysta zastosował wąską gamę barwną, niemalże monochromatyczną, ograniczającą się do czerni, brązu i szarości, które podlegając subtelnej gradacji walorowej zdają się wzajemnie przenikać i tworzą integralną całość. Bogactwo użytych znaków sprawia trudność przy podjęciu próby ich zinwentaryzowania. Najczęściej występują takie jak: koła, plusy, krzyżyki, odwrócona litera „V”, kropki i figury geometryczne. Zostały one rozmieszczone nieregularnie, dlatego w niektórych partiach obrazu występuje ich silne zagęszczenie, by w innych dominować mogła pustka. Dzięki powtarzalności motywów cała kompozycja charakteryzuje się znaczną rytmicznością, a zróżnicowanie symboli pod względem kształtu i wielkości odpowiada za zbudowanie napięcia pomiędzy nimi. Ich wygląd nasuwa skojarzenie z pismem ideograficznym, a liniowość całego układu z zapisem jakiegoś procesu lub nut. Konotacje muzyczne nie mogły być przypadkowe, ponieważ stanowią w twórczości Tarasina stały motyw. Wystarczy wspomnieć o cyklu ,,Partytury’’ czy też wystroju jego pracowni, na której jednej ze ścian wisiała klawiatura fortepianu. W pewnym momencie chciał nawet zbudować ksylofon – instrument o różnej wysokości brzmień, które porównywał do przejść walorowych w swojej sztuce.

Przedmioty policzone, 1983, olej/płótno, 70,5 × 97,5 cm

Malarz stworzył bezprecedensowy styl, oparty na autorskiej koncepcji obrazu, zakładającej wysoce zintelektualizowany proces układania przedmiotów na płaszczyźnie. Niezwykle istotnym aspektem jego twórczości jest „degradacja” człowieka, który przestał pełnić funkcję dominującą, a jest ukazany jako część większej całości. Spowodowało to określanie jego sztuki mianem antropocentrycznej wizji rzeczywistości. Wszystkie elementy podlegają radykalnemu uproszczeniu.

Tytułowe „przedmioty policzone” sugerują zbiór o określonej liczbie elementów, gdy tymczasem kompozycja jest otwarta, nie ma początku i końca. Wykorzystane środki sprawiają, że granice świata realnego zostały bezpowrotnie przekroczone. Wynika to z pragnienia artysty do badania świata na głębszym poziomie. Jak powiedział, jego celem jest ,,przyłapanie na gorącym uczynku autentycznego życia’’. Wykazał nieufność co do sposobu codziennego postrzegania świata w czym ujawniają się inspiracje czerpane z mistyki dalekowschodniej. Według jej tez świat fizyczny ma być tworem umysłu będącego pod wpływem iluzji. Taka postawa doprowadziła do odrzucenia fundamentalnych w kulturze europejskiej dualizmów takich jak: materialność i niematerialność, a także odrzucenie czasu i przestrzeni. Malarstwo stanowiło dla Tarasina obszar badania i porządkowania obrazów płynących ze świata realnego, z ich chaosem i niejednoznacznością. Istotną rolę przypisywał matematyce, ponieważ upatrywał w niej nie schematyczność, a narzędzie pozwalające ujmować dynamicznie zmieniające się zjawiska. Poddawał refleksji kwestię ludzkiej percepcji, zastanawiając się, ile bodźców nas atakujących jest w stanie dotrzeć do świadomości. Dlatego też pisano o twórczości Tarasina jako grze „wyobrażonego z namalowanym, zobaczonego z pomyślanym”.

„Nie szukam w swoim malarstwie uniwersalnej formuły, pozwalającej uporządkować i zrozumieć świat. Nie gonię też za niepowtarzalnym, efemerycznym zjawiskiem, fascynującym nas swoją wyjątkowością. To, co robię, jest podporządkowane determinacji niekończącej się projekcji zmiennych zjawisk, niekończącemu się rejestrowi sytuacji i faktów poddanych w swym nieustannym biegu działaniom nieprzewidzianych przypadków i okoliczności. Ten niepojęty, dynamiczny i otwarty system jest przecież największą tajemnicą każdego zjawiska, któremu udało się zaistnieć. Malarstwo jest dla mnie tym wspaniałym narzędziem, dzięki któremu możemy się do niej maksymalnie zbliżyć, czuć niemal fizyczną jej obecność, poznawać ją poza kontrolą całego balastu racjonalnych barier. Malarstwo ze swoją konkretnością i jawnością sprawia, że nasza podświadomość, intuicja, dociekliwość i wszystkie inne środki kontaktowania się ze światem muszą swoje odkrycia ujawnić również niezwykle konkretnie i czytelnie. Inaczej malarstwo ich nie przyjmie. Właśnie jego konkretność i rygor w połączeniu z nieomal nieograniczoną zdolnością do przenikania przez gęstą sieć naszych fizycznych i intelektualnych uwarunkowań i ograniczeń, decyduje o jego sile i możliwościach i dlatego maluję.”*

* Cyt. za: Jan Tarasin. Malarstwo i prace na papierze. 2005–1959, kat. wystawy, Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie, Sopot 2006, s. nlb.

Przedmioty, nd. serigrafia/papier, 39,5×28,5 cm (w świetle passe-partout)

 

Trzy wątki, 2008, olej/płótno, 92 x 140 cm (Kolekcja Villa Nova Dental Clinic)

Zobacz prace Jana Tarasina w naszej ofercie galeryjnej TUTAJ


 

Download Best WordPress Themes Free Download
Download Premium WordPress Themes Free
Free Download WordPress Themes
Download WordPress Themes Free
udemy free download
download redmi firmware
Download Premium WordPress Themes Free
free download udemy paid course