Autoportret w białym kapeluszu II

drzeworyt / papier

67 × 50 cm

sygnowany, datowany i opisany u dołu ołówkiem Ep. d‘artiste | Autoportret w białym Kapeluszu II. | Panek 1960.

Malarz i grafik urodzony w 1918 roku w Tarnowie. W latach 1937–1942 studiował w Państwowym Instytucie Sztuk Pięknych w Krakowie, a następnie w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Zbigniewa Pronaszki i Eugeniusza Eibischa (1945–1948).

Od 1952 roku zajmował się drzeworytem, początkowo wspierając się szkicem i fotografią. Pod wpływem podróży do Chin w 1956 roku jego twórczość ewoluowała. Wizyta w Pekinie i zetknięcie z kulturą chińską uświadomiły mu możliwości techniki drzeworytniczej i zachęciły do poszukiwań nowych, indywidualnych rozwiązań. Zaczął rytować kompozycje bezpośrednio na drewnianych matrycach, bez wcześniejszego przygotowania szkiców, budując syntetyczne przedstawienia za pomocą ostrych, grubych cięć.

Na przełomie lat 1967/1968 był wykładowcą ASP w Krakowie, a w 1993 został jej honorowym profesorem. Był członkiem Międzynarodowego Stowarzyszenia Drzeworytników XYLON i Związku Polskich Artystów Plastyków.

Jego twórczość została wyróżniona nagrodami m.in. złotym medalem na Triennale Współczesnej Sztuki Światowej w Nowym Delhi (1971, za drzeworyt Autoportret w białym kapeluszu), Nagrodą II Stopnia Ministra Kultury i Sztuki (1963), Nagrodą im. Jana Cybisa (1986). Za całokształt pracy twórczej otrzymał w roku 1998 Nagrodę Miasta Krakowa i Nagrodę Wojewody Krakowskiego. Zmarł w 2001 roku w Krakowie.