Bez tytułu

pastel / papier

66 × 51 cm

80 × 64 cm (w oprawie)

sygnowany i datowany p.d.: A. Wahl 1986

Prezentowana praca to bardzo charakterystyczny dla twórczości Alicji Wahl rysunek, przedstawiający stylizowany, bardzo szybko rysowany kobiecy akt. Artystka studiowała w latach 1952–1957, na Wydziale Malarstwa, w pracowni i pod kierunkiem prof. Eugeniusza Eibischa. Aneks do dyplomu przygotowała w Zakładzie Ceramiki ASP w roku 1958, w pracowni profesor Wandy Golakowskiej. Studia w Warszawskiej ASP odbywała równolegle z siostrą bliźniaczką Bożeną Wahl. Od roku 1961 artystki wystawiały wspólnie; na pierwszej wystawie w Galerii Krzywe Koło – ceramikę, potem, na kolejnych, rysunek i malarstwo.

Jednak do historii sztuki przeszły głównie jako czynne organizatorki i promotorki stołecznego życia artystycznego. W 1979 roku Alicja Wahl otworzyła autorską galerię sztuki w Warszawie na Żoliborzu, jedną z pierwszych prywatnych placówek tego typu w Polsce. Specjalizowała się w prezentowaniu artystów hołdujących szeroko pojmowanej stylistyce i poetyce surrealizmu oraz ekspresyjnej i metaforycznej figuracji, co odzwierciedla również zainteresowania artystyczne założycielki galerii. Ambicją Alicji Wahl było skupienie wokół galerii najwybitniejszych polskich malarzy, rzeźbiarzy i grafików. Zorganizowała wystawy m.in. Jana Lebensteina, Jana Tarasina, Franciszka Starowieyskiego, Tadeusza Brzozowskiego, Zdzisława Beksińskiego, Tadeusza Dominika, Jacka Sienickiego, Teresy Pągowskiej i Jacka Waltosia. Galeria Wahl była też swoistym warszawskim salonem, przez który przewijali się także pisarze, artyści teatru i filmu oraz dyplomaci. Ostatnią wystawą w galerii był pokaz prac Jana Lebensteina, wernisaż miał miejsce w kwietniu 2002 roku.

Siostry Wahl często pracowały wspólnie. W latach 60. i 70., tworzyły dynamiczne rysunki i ilustracje, które publikowane były w wielu krajowych i zagranicznych magazynach. Na stałe współpracowały z tygodnikiem „Kultura”, ilustrowały teksty Homera, Cervantesa, Prousta, Kafki, Lampedusy, Witkacego, Głowackiego i wielu innych klasyków literackich. We wszystkich pracach bliźniaczek pojawiały się odniesienia do XIX-wiecznego symbolizmu, kobiecych emocji oraz relacji międzyludzkich.