Bez tytułu

technika mieszana, olej, beton / płótno

100 × 130,5 cm

sygnowany i datowany na odwrociu p.d.: Hilary 62 r.

„W latach 60. malarza inspirowała materia. Dlatego jego Totemy białostockie, a potem żoliborskie, przypominają barwne płaskorzeźby, przedmioty – fetysze, zamkniętą we fragmencie drewna czy kamienia symboliczną boskość sił natury. Pojawiły się wówczas silniejsze nawiązania do psychoanalizy (motywy podświadomości, snu, seksualności), inspiracje światem roślinnym, zwierzęcym, wątki egzystencjalne i magiczno-religijne. Znów płótna wypełniły się quasi-pniami, magiczno-fetyszyzującymi kompozycjami z symbolami płodności, pierwiastkami męskości i kobiecości. Jednocześnie Hilary poddawał się z pokorą i ciekawością tworzywu – farbie, materii samego przedmiotu lub symbolu. Tak jakby chciał wniknąć do wnętrza tajemnicy obiektu, który malował, by w nim odnaleźć istotę, pierwotność, instynkt połączone z całkowicie rozpasaną wolną wyobraźnią, pamięcią, intuicją.” Źródło: A. Soczyńska, Przesłanie wolności w życiu i sztuce Hilarego Krzysztofiaka, w: „Sztuka Europy Wschodniej” 3, 2015, s. 408.