fbpx
×

Bez tytułu (Futerko)

nr katalogowy: 52

Bańda Basia

(ur. 1980)

Bez tytułu (Futerko)
2006

Obiekt niedostępny

technika własna/asamblaż, akryl, płótno, nici, futerko

ok. 50×57×6 cm

sygnowany na odwrocie płótna: „BASIA BAŃDA | LUTY | 2006”


 

Basia Bańda (ur. 1980) – artystka wizualna, malarka i twórczyni obiektów artystycznych. W roku 2001 rozpoczęła studia na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu – dyplom w pracowni prof. Jarosława Kozłowskiego uzyskała w roku 2006. Od 2008 jest asystentką w Katedrze Sztuki Uniwersytetu Zielonogórskiego. Obecnie mieszka i pracuje w Zielonej Górze.

Bańda w swojej twórczości przedstawia motywy podejmujące problematykę kobiecej cielesności, intymności i podświadomych lęków z nimi związanych. Sięga przy tym po środki kojarzące się tradycyjnie ze sztuką kobiecą: akwarelę, delikatną paletę barwną z dominującym udziałem pastelowego, cielistego różu, do swoich obrazów chętnie włącza nici czy skrawki tkanin, a nawet szyje autonomiczne obiekty przypominające dziecięce zabawki, w czym przypomina chociażby działalność Marii Pinińskiej-Bereś. Pomimo użycia tego rodzaju subtelnych środków wyrazu, tematyka jej prac często eksploruje wątki erotyczne, balansujące niekiedy na granicy obsceniczności. Jednocześnie Bańda nie deklaruje się jako artystka jednoznacznie feministyczna – bardziej od społecznego kontekstu pozycji czy ról przypisywanych kobietom, interesuje ją introspekcja i analiza własnych jednostkowych doświadczeń.

Praca z roku 2006 roku należy do cyklu, w którym Basia Bańda łączyła tradycyjne malarstwo na płótnie z elementami asamblażu w postaci dziecięcych ubranek. Artystka ubierała swoje obrazy w sukienki czy płaszczyki, doszywała im szaliczki, czapeczki itp. Widz chcący zobaczyć obraz, musi go najpierw rozebrać. Zabieg ten wprowadza rodzaj niepokojącego napięcia pomiędzy estetyką kojarzoną ze światem małych dziewczynek (dziecięce futerko, pastelowy róż czy wyszywana głowa księżniczki w koronie) a niewątpliwie dorosłą seksualnością ewokowaną przez czynność „obnażania” namalowanego wizerunku półnagiej kobiety. Bańda w swojej twórczości często sięga po środki artystyczne stereotypowo uznawane za dziewczęce, wręcz infantylne, by mówić o sferze seksualnych fantazji, ale i niepokojów zakorzenionych we wspomnieniach z okresu dojrzewania.