Bez tytułu [Twarz płacząca]

technika mieszana/karton

35 × 25 cm (w świetle passe-partout)

52,5 × 42,5 cm (z oprawą)

W prezentowanej pracy malarka w niezwykle charakterystyczny dla swojej twórczości sposób połączyła plastyczną fascynację okrucieństwem, strachem i specyficznie pojmowaną estetyzacją. Kompozycja to portret młodej kobiety o bladej cerze i ciemnych włosach, która płacze krwawymi łzami, krew sączy się również z jej nozdrzy. Mimo wyraźnego cierpienia postać zachowuje spokój i wyważenie emocjonalne, a na jej twarzy nie widać grymasu rozpaczy.

Aleksandra Waliszewska to jedna z najważniejszych współczesnych polskich artystek. W ciągu kilkunastu lat pracy twórczej udało jej się stworzyć niezwykle rozpoznawalny styl malarski, opierający się na łączeniu spójności formalnej włoskiego quattrocenta ze sferą wizualną zaczerpniętą z doświadczeń surrealizmu oraz horrorów klasy B i kina noir. Jednym z ważniejszych i częściej pojawiających się w twórczości Waliszewskiej motywów są syreny – rozumiane jako niebezpieczne, mordercze stworzenia, umieszczane przez artystkę w nierzeczywistych przestrzeniach. Jej plastyczny sposób myślenia o syrenach, jako o pięknych, acz morderczych stworzeniach stał się główną inspiracją dla Agnieszki Smoczyńskiej przy tworzeniu uhonorowanego na festiwalu w Sundance filmu „Córki Dansingu” opowiadającym właśnie o syrenach w Warszawie lat 80. W oparciu o jej prace powstał również film greckiej reżyserki Athiny Rachel Tsangari pt. „The Capsule”. Prace Waliszewskiej znajdują się w wielu kolekcjach instytucjonalnych w kraju i za granicą, m.in. Museum Jerke w Recklinghausen, DESTE Foundation for Contemporary Art w Atenach, Muzeum Narodowym w Gdańsku, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, Doron Sebbag Art Collection w Tel Awiwie, CSW Znaki Czasu w Toruniu, Galerii Bunkier Sztuki w Krakowie i Warmińsko-Mazurskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Olsztynie.