Epitafium

olej / płyta

76 × 64 cm

sygnowany, datowany i opisany na odwrociu śr.: Z CYKLU | „EPITAFIUM” | 1981 | 76 × 64 | MUSIAŁOWICZ

„Malarstwo mi najbliższe jest przejawem sztuki subiektywnej, syntetycznej i symbolicznej. Wielką sztukę identyfikuję ze sztuką prymitywną, ze sztuka taką, jaką przeczuwali instynktownie twórcy pierwszych artystycznych wyobrażeń – symbolu i znaku. Były one źródłem mądrości i siły magicznej”. (Henryk Musiałowicz)

Henryk Musiałowicz – malarz, grafik i rysownik. Tuż po wojnie należał do grupy „Warszawa”. Ukończył Państwową Szkołę Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego w Poznaniu (1936), a następnie warszawską Akademię Sztuk Pięknych (1947), gdzie studiował pod kierunkiem Feliksa Szczęsnego Kowarskiego. W 1957 roku Musiałowicz odbył podróż do Holandii, gdzie bezpośrednio zetknął się z późnym malarstwem Rembrandta i Van Gogha, które wywarło na nim silne wrażenie i, jak sam twierdzi, zaważyło na jego dalszych poszukiwaniach artystycznych. W tym czasie na stałe ustala się formuła sztuki Musiałowicza, której archetypicznemu wzorowi jest wierny do dzisiaj. Musiałowicz grupuje prace w monotematyczne serie, a jego malarstwo charakteryzuje silna synteza form oraz bogata, pofałdowana, niemal reliefowa faktura, która sprawia wrażenie inkrustowanej. Artysta używa gęstej masy farby, w którą wtapia organiczne materiały takie jak piasek czy drobne kamienie. Mroczna kolorystyka Musiałowicza oraz struktura farby rodzi skojarzenie ze smołą bądź zastygającą lawą. Artysta „zdobi” czarną powierzchnię płótna akcentami barw – przede wszystkim złotej, czerwonej i białej. Na pierwszy plan wysuwają się niezwykłe wartości dekoracyjne jego malarstwa. Jednak pod detaliczną strukturą farby ukryta jest zagadka, interesująca metafora odwołująca się do świata przyrody oraz spraw egzystencjalnych.