fbpx
×

Kompozycja

nr katalogowy: 20

Makowski Zbigniew

(1930–2019)

Kompozycja
1971

Estymacja:

32 000–40 000 PLN

gwasz, akwarela, tusz, papier

55 × 74,5cm

sygnowany wzdłuż dolnej krawędzi: „Zbigniew Makowski fecit 1971”


Jeden z najbardziej oryginalnych polskich artystów, który wpracował własną, uniwersalną wizję malarskiej rzeczywistości opartą na harmonijnym połączeniu intelektualnego i estetycznego wymiaru sztuki. Zbigniew Makowski zajmuje się malarstwem, rysunkiem oraz tworzeniem autorskich książek artystycznych, jest także poetą. Mimo dużego zaangażowania w życie artystyczne – Makowski uczestniczył w wystawach i wydarzeniach kształtujących oblicze polskiej sztuki po wojnie m.in. III Wystawie Sztuki Nowoczesnej w 1959 czy w Plenerach Koszalińskich w Osiekach, nigdy nie utożsamiał się z postulatami awangardy utrzymując indywidualny charakter swojej sztuki.

Podczas pobytu w Paryżu w 1962 roku Makowski zetknął się z André Bretonem oraz członkami międzynarodowego ugrupowania Phases. Od tego czasu w swojej sztuce odwoływał się do poetyki surrealizmu jednak wciąż utrzymując niezależny i oryginalny charakter własnej twórczości. W swoich kompozycjach artysta łączy cyfry, fantazyjne kroje liter, skomplikowane formy geometryczne i symbole – często znane tylko sobie. Jego precyzyjny rysunek wpływa na wrażenie iluzyjności przestrzeni oraz wzmaga tajemniczy nastrój kompozycji. Prace Makowskiego budzą skojarzenia z mistycznymi traktatami nasyconymi metaforami i ilustrowanymi tajemnymi runami, co podsyca ich erudycyjny charakter.

Makowski interesuje się różnymi dziedzinami nauki, jest znawcą wielu kultur, miłośnikiem poezji, filozofii, ezoteryki i muzyki. Jego kompozycje to polifoniczna synteza doświadczeń i fascynacji intelektualnych z oryginalną plastyczną wyobraźnią. Jego sztuka jawi się jako zagadkowe obrazowo-słowne traktaty.