Kompozycja

relief, akryl, drewno / sklejka
181,5 × 76,5 × 20 cm
sygnowany na odwrociu: TADEUSZ | SZPUNAR

Proweniencja:

• Kolekcja prywatna, Polska (zakup od artysty)

Tadeusz Szpunar – rzeźbiarz i twórca reliefów. W latach 1950–1956 studiował na Wydziale Rzeźby krakowskiej ASP, dyplom uzyskał w pracowni prof. Xawerego Dunikowskiego. Na ostatnim roku studiów wraz z kolegami założył w Rzeszowie Grupę XIV, która za główny cel stawiała sobie propagowanie sztuki współczesnej na prowincji. Debiutował na wystawie „Xawery Dunikowski i jego uczniowie” (Warszawa 1955), zaś w późniejszych latach wziął udział w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych w kraju i za granicą. Szpunar tworzy rzeźby związane z architekturą, od 1960 roku głównie sakralną. Brał udział w licznych konkursach na projekty rzeźb pomnikowych, w których zdobył nagrody i wyróżnienia. Jego prace znajdują się w zbiorach m.in. Muzeum Narodowego w Krakowie i w Warszawie.

W latach 50. i 60. Tadeusz Szpunar uprawiał rzeźbę figuratywną, tworząc cykle syntetycznych „Głów” i „Torsów”. Używał przy tym klasycznych materiałów rzeźbiarskich, takich jak marmur, brąz czy drewno, które nadawały im ponadczasowego wydźwięku. W latach 70. natomiast, na fali sztuki konceptualnej i rosnącego zainteresowania artystów związkami z naukami ścisłymi, Szpunar zaczął tworzyć przestrzenne obiekty sytuujące się na granicy rzeźby i malarstwa. Utrzymane w barwach szarości i bieli reliefy z cyklu „Rozważań nad kołem i kwadratem” każdorazowo rozwiązują problemy z zakresu geometrii, choć w niektórych kompozycjach pojawiają się także wątki symboliczne. Prezentowana praca swoim układem proporcjonalnie zwiększających się drewnianych listew symetrycznie rozchodzących się od świetlistego punktu na płótnie przypominać może skrzydła czy schody – motywy od wieków obecne w malarskiej ikonologii i konotujące liczne wielowątkowe skojarzenia wykraczające poza czystą geometrię.