fbpx
×

Kompozycja

nr katalogowy: 25

Węgłowski Apoloniusz

(ur. 1951)

Kompozycja
1996

Estymacja:

16 000–22 000 PLN

Cena wylicytowana:

12 000 * PLN

olej / płótno

150 × 80 cm

sygnowany i datowany na odwrociu: APOLONIUSZ | WĘGŁOWSKI | 1996 R


Wystawy:

Apoloniusz Węgłowski. Malarstwo, Libra Dom Aukcyjny | Galeria, Warszawa, 22 lipca – 14 września 2019


rzestrzeń, światło, kolor. Trudno wskazać, które z zagadnień dominuje w malarstwie Apoloniusza Węgłowskiego. Każdy z jego obrazów jest opowieścią o wszystkich trzech elementach. Wspomniane bez kontekstu, mogą się kojarzyć dość tradycyjnie, w końcu to fundamentalne problemy malarstwa. Jeżeli jednak mówimy o nich jako o motywach składowych twórczości Apoloniusza Węgłowskiego, stają się synonimem malarskiej awangardy. Węgłowski tytułował prace zawsze jednakowo – „Kompozycje” nie sugerowały interpretacji lub autorskich sposobów odczytania obrazów. Między innymi dzięki temu Węgłowski spajał je w procesie twórczym w taki sposób, że obecnie trudno mówić o nich w oderwaniu od siebie nawzajem.

Przestrzeń, światło, kolor – z tych trzech elementów powstaje nowa wartość, nowoczesna i dostojna zarazem. Podobnie, oglądane razem „Kompozycje” nabierają szczególnego wyrazu malarskiej opowieści lub wyznania. Dlatego niełatwo odnieść się do jednego płótna, każde z nich nabiera wyjątkowego znaczenia w świetle innych prac artysty. Dla Węgłowskiego relacja z widzem jest szczególnie istotna. „Kompozycje” formalnie ewoluują w zależności od dystansu, jaki oglądający przyjmuje w kontakcie z obrazem. Wraz z jego stopniowym zwiększaniem niektóre ze wspomnianych elementów pojawiają się na nowo lub zyskują zupełnie inne znaczenie.

W 1987 roku w książce Twórcy-Postawy. Artyści mojej galerii Bożena Kowalska pisała:

Tę przestrzeń w tle pogłębiają drobne i rozmaite formy, od małych trójkątów i kształtów kojarzących się z proporczykami, poprzez ostrza jak smukłe groty strzał, aż po nieregularne ni to zygzaki, ni to serpentyny”. Rzeczywiście, można zauważyć określone przez autorkę „formy ażurowej przesłony na samej powierzchni płótna czy zapisy zjawisk falowych z zakresu fizyki.

Niektórzy oglądający pewnie szukaliby skojarzeń z amerykańskim op-artem. Jednak próby porównań, opisów tej twórczości, odwracają uwagę od tego, co powiedział o swoim malarstwie sam artysta: „tylko moment metafizyczny kreuje obraz”.

Apoloniusz Węgłowski urodził się w 1951 roku w Piasecznie. W latach 1977–1982 studiował na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Dyplom z wyróżnieniem otrzymał w pracowni malarstwa prof. Stefana Gierowskiego w 1982 roku (aneksy w opracowaniach: grafiki prof. Haliny Chrostowskiej, kompozycji prof. Romana Owidzkiego i tkaniny prof. Wojciecha Sadley’a. Zajmuje się malarstwem i rysunkiem. Profesor zwyczajny prowadzący pracownię malarstwa i rysunku na Wydziale Sztuki UTH im. Kazimierza Pułaskiego w Radomiu oraz prowadzący pracownię malarstwa i rysunku na ASP w Warszawie.