[Kompozycja figuralna nr 761]

tusz / papier
41,7 × 29,3 cm
48,7 × 36,1 cm (z oprawą)
wtórnie opisany przez matkę artysty, Krystynę Wróblewską, (Hirschebrg), p.d.: A. Wróblewski, p.g.: 761

Wystawiany :
∙ Andrzej Wróblewski, 16.03–14.04.2018, Zwirner Gallery, Londyn

Andrzej Wróblewski niewątpliwie uznawany jest za jednego z najwybitniejszych i najbardziej interesujących polskich artystów powojennych. Związany ze środowiskiem krakowskim, ukończył tamtejszą ASP na Wydziale Malarstwa i Rzeźby, równolegle studiując także historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Jego najwcześniejsze prace stanowiły drzeworyty, w największym stopniu jednak poświęcił się dyscyplinie malarstwa. Publikował teksty teoretyczne i krytyczne na łamach „Głosu Plastyków”, „Przeglądu Artystycznego” czy „Życia literackiego”. Początkowo, za sprawą akademickich wpływów, jego twórczość bliska była koloryzmowi, szybko jednak porzucił go na rzecz autonomicznych poszukiwań własnej artystycznej drogi.

Portretowana to Aleksandra Peterschein, po mężu Szuliga (1928–1992) zamieszkała w Wieliczce, potem w Krakowie, wraz z siostrą Ireną w latach 50. XX w. była modelką na krakowskiej ASP. Aleksandra jest częstym modelem Wróblewskiego w jego pracach studyjnych. Bohaterka była wdzięcznym modelem artysty, często pojawiała się w jego studiach postaci ludzkiej. Z czasem po poznaniu swojej późniejszej żony Teresy, jego małżonka stała się główną muzą artysty.