fbpx
×

Kompozycja przestrzenna biała

nr katalogowy: 35

Berdowska Tamara

(ur. 1962)

Kompozycja przestrzenna biała
2005

Estymacja:

15 000–25 000 PLN
Obiekt niedostępny

technika własna: folia, akryl, metal

40 × 100 × 70 cm


Wystawiany:

  • Tamara Berdowska. Obrazy. Kompozycje przestrzenne, Nautilius, Kraków 2005

Tamara Berdowska – malarka i twórczyni instalacji. Odbyła studia na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w latach 1985-1990. Dyplom z wyróżnieniem uzyskała w pracowni prof. Janiny Kraupe-Świderskiej w 1990 roku, aneks z grafiki w Pracowni Filmu Animowanego. Od 2000 roku jest uczestniczką sympozjów i plenerów malarskich organizowanych przez dr Bożenę Kowalską dla artystów posługujących się językiem geometrii w Okunince koło Chełma, Orońsku oraz w Radziejowicach.

Tamara Berdowska jest artystką niezwykle konsekwentnie posługującą się językiem abstrakcji geometrycznej. Jeszcze w okresie studiów artystycznych pozostawała pod wpływem malarstwa impresjonistycznego, jednak w procesie kształtowania własnej twórczej tożsamości zaczerpnęła z tego nurtu jedynie niezwykłą wrażliwość na kolor i światło. Sztalugowe  obrazy Berdowskiej najczęściej przybierają centryczne formy: są to wiry, spirale lub romby o rozchodzących się świetlistych elementach zbudowanych z drobnych, mozaikowych elementów. Artystka posługuje się przygaszoną paletą barwną, ze szczególną skłonnością do błękitów i szarości. W swojej twórczości za pomocą uporządkowanych geometrycznych struktur dąży do uchwycenia tematów uniwersalnych, transcendentnych. Jej obrazy zdają się mieć charakter nowoczesnych medytacyjnych mandali.

W 1994 Tamara Berdowska zrealizowała pierwszą ze swoich kompozycji przestrzennych, które szybko stały się – obok tradycyjnego malarstwa – niezwykle ważną formą jej wypowiedzi artystycznej. Inspirując się metodami zgłębianymi podczas studiów nad animacją filmową, artystka opracowała system instalacji złożonych z zawieszonych w przestrzeni półprzezroczystych folii, na których wykreślała geometryczne kształty – najczęściej kwadraty lub prostokąty. Na każdym kolejnym arkuszu umieszczała figurę ustawioną pod nieco innym kątem czy nieznacznie większą lub mniejszą, a następnie mocowała folie jedna za drugą, w gęstym szeregowym ustawieniu. W ten sposób powstawały przestrzenne stereometryczne formy, które zdawały się „ożywać” w miarę oglądania kompozycji przez widza poruszającego się wokół niej. Transparentne tworzywo pozwalało także uzyskiwać interesujące efekty świetlne w zależności od kontekstu eksponowania prac. Do tej grupy dzieł należy także prezentowana Kompozycja przestrzenna biała – subtelna instalacja emanująca charakterystycznym dla tej artystki formalnym uporządkowaniem, jasnym i klarownym układem, angażująca widza w odkrywanie wielości perspektyw jej oglądu. Artystka nie narzuca odbiorcy jednego punktu widzenia ani interpretacji przez pryzmat własnych doświadczeń. Zdaje się być raczej wycofana, a swoją jednostkowość ukrywa za własnymi dziełami opowiadającymi o uniwersalnych prawidłach świata materialnego i – może w większym stopniu – duchowego. Jak pisała dr Bożena Kowalska: „twórczość Tamary Berdowskiej, odwołująca się do reguł powszechnego porządku rządzącego makro i mikrokosmosem i przykuwająca uwagę niemal mistycznym światłem, nie podlega żadnym wpływom wydarzeń realnego świata, ani też osobistych przeżyć artystki”.