Konsekwencja multiplikacji

Adam Styka: malarz, grafik, pedagog. Artysta studiował w Państwowej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi u Mariana Jaeschke. Profesor Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie i Wydziału Artystycznego UMCS w Lublinie. Prowadzi pracownię w Wyższej Szkole Informatyki Stosowanej i Zarządzania na kierunku Grafika. W 2012 roku otrzymał Srebrny Medal Gloria Artis. Jego prace znajdują się w kolekcjach m.in. Muzeów Narodowych w Warszawie, Krakowie, Wrocławiu, Szczecinie, Muzeum Architektury we Wrocławiu,Museum voor Constructieve „Mondriaanhuis”w Amersfoort w Holandii.

Początkowo Styka zajmuje się tworzeniem obiektów przestrzennych, w których pojawiają się wszystkie elementy symptomatyczne dla jego późniejszej twórczości malarskiej. Rytmicznie powtarzające się elementy oraz dążenie do harmonii przez wzajemne uzupełnianie się form, to cechy charakterystyczne wypracowywanego przez lata języka sztuki artysty. Przełomowy okazał się obraz “Fioletowe drzewo” z 1979 roku. Od niego zaczyna się proces syntetyzowania i abstrahowania, charakterystyczny dla twórczości Styki z lat 80. Wciąż przetwarzana seria uproszczeń doprowadza do kompozycji o geometrycznych podziałach, w których coraz trudniej można odszukać ślady nawiązań do natury, są jednak one wciąż obecne.