[Martwa natura nr 407]

tusz, ołówek / papier

29,7 × 21 cm (arkusz)

36,6 × 27,7 cm (z oprawą)

wtórnie opisany przez matkę artysty, Krystynę Wróblewską, (Hirschebrg), p.d.: A. Wróblewski, p.g.: 407

Wystawy:

• Andrzej Wróblewski, 16.03–14.04.2018, David Zwirner Gallery, Londyn

Prezentowana praca to oszczędna w środkach, martwa natura, będąca intymnym szkicem przedstawiającym pozornie nieatrakcyjne przedmioty codziennego użytku – wysłużony czajnik, emaliowany lejek i ciemną, szklaną butelkę. Powstała najprawdopodobniej w latach 1948–49 i stanowiła artystyczną odskocznię dla tworzonych przez malarza wielkoformatowych, złożonych kompozycji olejnych. W tym czasie Wróblewski wielokrotnie „portretował” zwykłe obiekty, traktując je jak modele do dynamicznych, wręcz gwałtownych szkiców, będących zarówno malarskimi wprawkami, jak i pełnoprawnymi, często bardzo przejmującymi studiami samotności.

Wróblewski to jedna z najważniejszych postaci polskiej sztuki powojennej. W jego twórczości, jak w soczewce, skupiają się najważniejsze tendencje zmiennych lat 40. i 50., konstytutywnych dla kształtu współczesnej polskiej sztuki. Dynamiczne przemiany w myśleniu o obrazowaniu powojennej traumy, odejście od figuracji w stronę abstrakcji geometrycznej, a w końcu – socrealistyczne przedstawienia robotniczej codzienności to tylko jedne z nielicznych elementów, obecnych