nr katalogowy: 39
Estymacja:
22 000–28 000 PLNolej, płótno
89 × 130 cm
sygnowany p. d.: „Eugeniusz Geppert 1970”, na odwrocie napis na blejtramie: „WŁASNOŚĆ PRYWATNA”, „M.N. JAPOŃSKI WAZON”
g. śr.: nalepka wystawowa z warszawskiej Zachęty
wystawiany:
Eugeniusz Geppert (1890-1979) – malarz, przedstawiciel koloryzmu i abstrakcji aluzyjnej. W latach 20. XX wieku tworzył płótna w nurcie nowego klasycyzmu. Studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (1912-1920) w pracowni Jacka Malczewskiego, który wyraźnie wpłynął na jego wczesną twórczość. Częstym motywem jego wczesnych prac były odwołania do ikonografii patriotycznej. Geppert skupiał się na wątku narodowowyzwoleńczych walk i powstań. Malował sylwetki jeźdźców w pejzażu ujęte w szybkim ruchu i mocnym skrócie perspektywicznym. Po wojnie częstym motywem w malarstwie Gepperta były widoki Wrocławia; pejzaże te nawiązywały stylistycznie do sztuki Paula Cézanne’a. W czasie pobytu w Paryżu w 1957 r. artysta uległ wpływowi twórczości Raula Dufy. W jego obrazach pojawiła się żywa, porwana kreska opisująca formy niezależnie od plamy barwnej. W drugiej połowie lat 1950-ych skrystalizował się dojrzały styl malarski Gepperta zbliżony do abstrakcji aluzyjnej. Akty kobiece, ludowe rzeźby i sylwetki jeźdźców istniały teraz w odrealnionym świecie wizji artystycznej. Gamę barwną płócien wyznaczały tony zieleni, błękitów i brązów; materię malarską tworzyły gęste poziome smugi farby.