fbpx
×

Na nieszporach

nr katalogowy: 70

Reyzner Mieczysław

(1861–1941)

Na nieszporach
1892

Estymacja:

100 000–150 000 PLN

Cena wylicytowana:

135 000 PLN

olej, płótno

143 × 180 cm

sygnowany na odwrocie: „Mieczysław REYZNER | Paryż 1892”


wystawiany:
Powszechna Krajowa Wystawa pod protektoratem
Najmiłościwszego Cesarza i Króla Franciszka Józefa I, Lwów, 1894, Pawilon Sztuki Współczesnej. Obraz zdobył złoty medal wystawy.


reprodukowany:
Powszechna Krajowa Wystawa. Katalog Ilustrowany
Wystawy Dzieł Sztuki we Lwowie, Lwów 1894, poz. kat. 205, s. nlb. (rycina z fragmentem obrazu)
• „Tygodnik Illustrowany”, 1893, nr 209 (rycina na okładce).


Mieczysław Reyzner studiował malarstwo na akademiach w Wiedniu oraz Monachium (1880-1886). W 1888 roku osiadł w Paryżu, gdzie prowadził pracownię malarską w pobliżu Ogrodu Luxemburskiego. Uczestniczył w Salonach Jesiennych, a jego prace były pokazywane na międzynarodowych wystawach w Berlinie, Monachium i Wiedniu. Po mistrzowsku malował portrety, zwłaszcza kobiece. W 1892 roku stworzył cykl przedstawień starych ludzi w duchu surowego realizmu. Do tej serii należy prezentowany obraz. Tym tematem Reyzner był zainteresowany do końca swojej pracy twórczej.

Płótno przedstawia trzy modlące się stare kobiety. Najwięcej uwagi Reyzner skupił na naturalistycznym i wyjątkowo precyzyjnym oddaniu detalu starzejącego się ciała. Dużą rolę odgrywa także światło, które pada od góry na twarze kobiet nadając kompozycji lekko mistyczny charakter. Kolorystyka płótna utrzymana jest w ciepłych tonach barw ziemi, które silnie kontrastują z beżowym tłem i mocną plamą bieli w centrum kompozycji. Reyzner w swoich poszukiwaniach pozostawał blisko jednego z najwybitniejszych przedstawicieli realizmu i prekursora luminizmu – Aleksandra Gierymskiego. Obu malarzy cechuje skrupulatna obserwacja pozbawiona narracyjnej opisowości, a skupiona przede wszystkim na uchwyceniu ulotnego nastroju obserwowanej sceny.

W 1897 Reyzner przeniósł się na stałe do Lwowa. Malował sceny rodzajowe, kompozycje religijne oraz pejzaże, jednak wciąż największe uznanie przynosiły mu portrety. Obok prac olejnych, pozostawił także liczne pastele.

Uczestniczył w wystawach organizowanych przez Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych we Lwowie i Krakowie oraz w warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych. Obrazy artysty znajdują się w zbiorach muzeów we Lwowie, Muzeum Narodowym we Wrocławiu oraz Muzeum Narodowym w Krakowie.