fbpx
×

Obraz 1899 (Wieś Kamion – Biała Dama)

nr katalogowy: 38

Duda-Gracz Jerzy

(1941–2004)

Obraz 1899 (Wieś Kamion – Biała Dama)
1995

Cena wylicytowana:

32 000 * PLN

olej / płyta

41 × 40 cm

sygnowany i datowany l.d.: Duda-Gracz 1889/ 1995. sygnowany, datowany i opisany na odwrociu śr.g.: Jerzy Duda-Gracz – „Wieś Kamion” – | obraz 1899 – olej – | BWA-I-993/351/96 | wartość: 5000,00

naklejka z opisem pracy


Jerzy Duda-Gracz ukończył studia na Wydziale Grafiki w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Pracował jako wykładowca w katowickiej filii ASP i w Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie. Był także scenografem i pedagogiem, do końca życia piastował również stanowisko profesora na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach. Do najsłynniejszych dzieł malarza należą m.in. „Wigilia”, „Jeźdźcy Apokalipsy czyli Fucha”, „Pamięci ojca” oraz „Kalendarz polski”. Często rysował portrety i autoportrety, jest też autorem kilku serii artystycznych, w tym aż 313 obrazów poświęconych ulubionemu kompozytorowi, Fryderykowi Chopinowi. Twórca szczegółowo identyfikował swoje dzieła – każdy obraz posiada określony numer i datę, dzięki czemu ich podrobienie jest utrudnione. Duda-Gracz jest także laureatem wielu ważnych nagród i odznaczeń. Za swe obrazy otrzymał m.in. Srebrny Medal Solidarności Globalnej, Medal „Polonia”, Krzyż Wielki, Krzyż Komandorski, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski czy Odznakę Zasłużonych Działaczy Kultury. Obrazy Jerzego Dudy-Gracza znajdują się m.in. w kolekcjach Muzeum Narodowego w Warszawie, Krakowie, Poznaniu, Wrocławiu, a także za granicą – w zbiorach Uffizi we Florencji, w Muzeum im. Puszkina w Moskwie, Muzeum Miejskim w Gandawie, w Fundacji „BAWAG“ w Wiedniu i Kolekcji Watykańskiej. To do dzisiaj jeden z najbardziej rozpoznawalnych malarzy współczesnych, jego popularność była wynikiem cennego trafienia w nie estetykę koneserów, lecz symbolikę wiecznie urażającej się z systemem społeczności. Surrealistyczne obrazy, które tworzył, jak w pokręconym zwierciadle pokazywały przywary i absurdy PRL-u. Artysta wykształcił oryginalną i rozpoznawalną formę, pełną charakterystycznie wynaturzonych ciał i drobiazgowej, ale przekrzywionej realności. Połączenie tej symboliki z własnym przedstawianiem malarskiego świata przyniosło mu dużą popularność, ale też nie oszczędziło krytyki. Zarzucano mu, że jego obrazy są odrażające i bolesne, ale nigdy nie odmawiano mu trafności tej wizji. Przedstawiał prawdę w sposób posępny , satyryczny i przewrotny, ale zawsze celny. Bardzo ciekawe były jego odniesienia do tradycyjnej twórczości, przerabianie obrazów znanych i cenionych mistrzów. Zmiana sposobu przedstawiania szła w parze z zupełną zmianą ich sensu i znaczenia. Przedstawiając ludzi o karykaturalnie zdeformowanych ciałach oraz używając czytelnych symboli obnażał ludzkie wady, głupotę, nietolerancję, lenistwo czy ślepą fascynację kulturą amerykańską. Bezsprzecznie twórczość Dudy pozostaje afirmacją polskości, czy to w nurcie groteski czy bajkowego krajobrazu.