fbpx
×

Pejzaż kosmiczny

nr katalogowy: 25

Raczko Julian H.

(ur. 1936)

Pejzaż kosmiczny
1965

Estymacja:

15 000–20 000 PLN

olej, płótno; 89 × 77 cm


Julian Henryk Raczko – malarz i grafik, a także autor instalacji i efemerycznych akcji artystycznych. Pierwszym kierunkiem jego studiów była fizyka na Politechnice Warszawskiej (1956-1960), gdzie uzyskawszy tytuł inżyniera pracował jako asystent. Zainteresowanie sztukami plastycznymi zrodziło się u Raczki nieco przypadkiem: w 1961 roku ciężko zachorował i wyjechał do sanatorium w Zakopanem. To właśnie tam, z dala od miasta i pracy, zaczął malować – pierwotnie „typowe” pejzaże i martwe natury. Nowa pasja stała się jednak na tyle zajmująca, że Raczko po powrocie z sanatorium regularnie uczestniczył w kursach plastycznych Domu Kultury na warszawskich Nowolipkach, a od 1963 roku studiował malarstwo na tamtejszej ASP jako wolny słuchacz w pracowniach Aleksandra Kobzdeja i Jana Betleya. W połowie lat 60. zaczął uczestniczyć w stołecznym życiu artystycznym i wystawienniczym. W tym okresie malował abstrakcyjne pejzaże o poetyckich tytułach, ujawniające dużą wrażliwość artysty na kolor, światło i naturę. W późniejszych latach Julian Raczko z powodzeniem łączył poszukiwania malarskie z problemami z zakresu fizyki, w szczególności zaś natury światła, jego pulsacji i rozszczepialności. Wszystkie jego „naukowe” dzieła odnoszą się jednak także do nadrzeczywistych, spirytualnych doświadczeń, przeniesień (cykl Metastasis), strumieni energii (Radiacje) czy porządku wszechświata (Kosmiczne pejzaże). Z początkiem lat 70. Raczko odszedł od tradycyjnego „płaskiego” malarstwa na płótnie na rzecz reliefów opartych na podstawowych figurach geometrycznych: kwadracie, kole i krzyżu. Jednocześnie rozpoczął eksperymenty ze sztuką z obszaru site specific, aranżowaną i wystawianą w przestrzeniach publicznych, aby – jak sam twierdził – skonfrontować wytwory ludzkiej kultury z naturą. Nie stronił także od technicznych innowacji, wykorzystując w swoich reliefach świetlówki czy lasery. Od 1989 Raczko prowadzi zajęcia z rysunków na Wydziale Grafiki warszawskiej ASP. W 1975 wystawiał w ramach sympozjum „Złotego Grona” w Zielonej Górze. W 1980 otrzymał Nagrodę Krytyki Artystycznej im. Cypriana Kamila Norwida.