Pejzaż

olej / deska

23,5 x 33,5 cm

Na odwrociu naklejka z opisem: SPUŚCIZNA POŚMIERTNA | KONRADA KRZYŻANOWSKIEGO | Nr 36 – | dn. 3 VI 1929 r. |Michalina Krzyżanowska | Tadeusz Pruszkowski | (nieczytelne) | 900 ,-

Krzyżanowski pobierał naukę w kijowskiej Szkole Rysunkowej pod kierunkiem N. Muraszki, w petersburskiej Akademii Sztuk Pięknych u K. Lebiedieva i I. Tworożnikowa. Konflikt z rektorem uwieńczony relegowaniem studenta spowodował jego przeniesienie do Monachium, gdzie związał się z pracownią S. Hollosy’ego. Sam konflikt został wywołany  jak mogłoby się wydawać nic nieznaczącym incydentem – artysta, czekając w sekretariacie, trzymał ręce w kieszeniach, co nie spodobało się pewnemu mężczyźnie. Krzyżanowski miał niegrzecznie odparować na zwrócenie mu uwagi. Pech polegał na tym, że owym człowiekiem był sam rektor, który nie tylko wyrzucił ‘winowajcę’, jak i wszystkich studiujących Polaków oraz prof. Archipa Kuindżego, który wstawiał się za studentami. W 1900 roku osiadł w Warszawie i związał się z twórcami czasopisma literackiego ‘Chimera’. Sam tworzył do niego rysunki. Równolegle rozwijał działalność dydaktyczną, wykładając w Szkole Sztuk Pięknych oraz własnej prywatnej szkole malarstwa. Warto dodać, że była ona otwarta dla uczniów niezależnie od płci.

To co jest niezwykle charakterystyczne dla tego artysty to niezwykły talent do oddawania istoty rzeczy zaledwie kilkoma gestami pędzla. Zapisał się na kartach historii sztuki jako wybitny portrecista, mistrzowsko ukazujący głębię psychologiczną.