fbpx
×

Perpetuum mobile

nr katalogowy: 68

Nazwa aukcji/kod aukcji: Aukcja sztuki XX i XXI wieku (czerwiec)

Lenica Alfred

(1899–1977)

Perpetuum mobile
ok. 1947

Estymacja:

14 000 – 18 000 • PLN

Cena wylicytowana:

10 000 * PLN

technika mieszana / papier

41 × 43 cm (w świetle passe-partout)

64 × 59 cm (z oprawą)

sygnowany p.d.: Lenica


Alfred Lenica (1899–1977) – jeden z najwybitniejszych polskich artystów XX wieku. Uprawiał przede wszystkim malarstwo abstrakcyjne. W młodości studiował na wydziale prawno-ekonomicznym Uniwersytetu Poznańskiego oraz w tamtejszym Konserwatorium Muzycznym. Dodatkowo pobierał także nauki Prywatnym Instytucie Sztuk Pięknych. Nie był to jednak wiodący dla niego kierunek: Lenica do wybuchu II wojny światowej pracował zawodowo jako skrzypek, malarstwo uprawiając jedynie w wolnym czasie. W jego ówczesnej „hobbystycznej” twórczości dominowały obrazy figuratywne, głównie inspirowane kubizmem martwe natury. W okresie okupacji Lenica został przesiedlony z Poznania do Krakowa, gdzie zapoznał się ze środowiskiem artystycznym skupionym wokół Tadeusza Kantora, a przy tym zainteresował najnowszymi tendencjami plastycznymi. Spotkanie z Kantorem zadecydowało o wyborze sztuki współczesnej jako dalszej drogi kariery ponad czterdziestoletniego już wówczas Lenicy.

Alfred Lenica po powrocie do Poznania aktywnie włączył się w organizowanie tamtejszego życia artystycznego. W roku 1947 wraz z Feliksem M. Nowowiejskim i Ildefonsem Houwaltem założył awangardowe ugrupowanie 4F + R – skrót ten artyści rozwijali jako „forma, farba, faktura, fantastyka + realizm”, a sformułowany przez nich manifest głosił postulat nawiązania do najnowszych zdobyczy plastyki światowej przy jednoczesnym budowaniu programu zaangażowanego społecznie. Grupa była otwarta na poszukiwania formalne, a stojący na jej czele Lenica sięgał w swojej twórczości po tak różnorodne źródła inspiracji, jak informel, abstrakcja geometryczna, zaangażował się także w oficjalny nurt socrealistyczny. Dopiero w drugiej połowie lat 50. ukształtował się jego rozpoznawalny styl łączący organiczną abstrakcję z wpływami surrealizmu za pomocą autorskiej techniki wykorzystującej malarstwo z elementami dekalkomanii.

Prace Alfreda Lenicy znajdują się m.in. w Muzeum Narodowym w Warszawie, Krakowie, Poznaniu, Łodzi, Szczecinie oraz w wielu kolekcjach prywatnych w Polsce i za granicą.