Perspektywa 1/C

akryl, płyta; 118,2 × 117,7 cm
sygnowany na odwrocie: „JULIAN RACZKO | 1973 | PERSPEKTYWA 1/C”

Wystawiany:

• Pokaz Prac na terenie ogrodu Politechniki Warszawskiej, 1974;
• VI Festiwal Sztuk Pięknych Hommage Xaweremu Dunikowskiemu w setną rocznicę urodzin, CBWA Zachęta, Warszawa, 1976,
• Julian Raczko, Galeria 72, Chełm, 1977, wystawa indywidualna.

Perspektywa 1/C z 1973 roku należy do cyklu Perspektyw, w którym autor po raz pierwszy sięgnął po tak silnie zgeometryzowane środki wyrazu oraz mocne, kontrastowe barwy. Reliefowy układ płyt na czarnym tle, ustawionych względem siebie w nieregularnych odstępach, łączy przecinająca je figura koła, które stanowi świetlisty rozbłysk na tle czerwieni. Nie można jednak powiedzieć, iż stanowi ono centrum kompozycji, jako że ciągłość jego kształtu zostaje przerwana przez rozdzielenie poszczególnych płyt tak, że w centrum pozostaje czarny krzyż. Całość, dzięki zabiegowi lekkiego przesunięcia w przestrzeni i umiejętnemu operowaniu barwą, stwarza wrażenie ruchu wewnątrz obrazu, wciągania widza w głąb kompozycji. Zbliża to nieco sztukę Juliana Raczki do nurtu op-artu, jednak w tym przypadku celem jest nie tylko iluzja sama w sobie i wizualna gra z odbiorcą, lecz także refleksja nad uniwersalnymi wartościami. Podobnie jak jego mistrz, Kazimierz Malewicz, Raczko za pomocą geometrii i podstawowych barw mówi o zależnościach bytu i absolutu, zgłębiając metafizyczne możliwości sztuki.