olej, akryl / płótno
60 × 50 cm
sygnowany i datowany na odwrociu l.g.: JADWIGA SAWICKA | 2008
Proweniencja:
Wystawiany:
Malarka, fotografka, tworzy instalacje i obiekty artystyczne. W latach 1979–1984 studiowała w krakowskiej ASP na Wydziale Malarstwa. Dyplom uzyskała w pracowni prof. Jerzego Nowosielskiego. W roku 2014 została laureatką prestiżowej Nagrody im. Jana Cybisa, a w 2016 – Nagrody im. Katarzyny Kobro. Na co dzień współpracuje z Galerią Foksal.
Choć w latach 80. Sawicka uprawiała malarstwo w typie nowej figuracji, większość swoich płócien z tego okresu przemalowała. Zasadniczy kształt jej twórczości wyklarował się bowiem w latach 90., kiedy zaczęła malować części damskiej garderoby, nierzadko opatrzone podpisami rodem z reklamowych haseł, coraz powszechniejszych w polskiej rzeczywistości po transformacji ustrojowej. Ubrania stały się także składnikami tworzonych przez artystkę instalacji, najczęściej utrwalanych na fotografii. Z końcem XX wieku głównym „bohaterem” prac Sawickiej stał się tekst – autonomiczny w stosunku do figuratywnych obrazów. Czarne napisy umieszczone na pastelowym tle (w szczególności lubianym przez nią cielistym odcieniem różu) mają charakter gier słownych, haseł zaczerpniętych z sensacyjnych nagłówków czy wyrwanych z kontekstu potocznych wypowiedzi o ukrytym drugim dnie.
„Płacz płać” z 2008 roku jest jednym z takich właśnie obrazów. Litery umieszczone są na jasnokremowym, fakturowym tle, które nosi ślady niemal rzeźbiarskich działań w materii farby. Sawicka tym razem przyglądała się popularnemu powiedzeniu oznaczającemu konieczne, nieuniknione, choć często przy tym wysokie wydatki. Artystkę fascynuje fonetyczne i wizualne podobieństwo obu słów, które wykorzystuje w tej semantycznej zabawie. Być może jednak praca, która powstała w roku, gdy światem wstrząsnął finansowy kryzys, zawiera w sobie także gorzki, podszyty ironią komentarz do aktualnej sytuacji polityczno-gospodarczej.