nr katalogowy: 5
Cena galeryjna:
2 000 PLNautorska odbitka z negatywu małoobrazkowego
30,7 × 23,8 cm
opisany na odwrociu p.g.: Kat. 98
August Zamoyski (1893–1970)
Portret Antoniego Słonimskiego (Głowa formistyczna), 1923–1927
dioryt
Wystawiany:
Reprodukowany:
Literatura:
Portret ten stanowi udoskonaloną wersję dzieła z 1923 (tamta praca wykonana była w gipsie). Sama koncepcja ujęcia pochodzi z 1923 r., ale prace nad rzeźbą rozpoczęte zostały najprawdopodobniej w 1924 lub 1925 w Paryżu. Z jednej strony stanowi ona ostatnią z formistycznych rzeźb Zamoyskiego, z drugiej jednak to zapowiedź następnego okresu, cechującego się pracami kutymi w twardych materiałach takich jak bazalt, granit czy dioryt.
Znajomość Zamoyskiego i Słonimskiego rozpoczęła się w Zakopanem. Natomiast sam wizerunek powstał w Warszawie w pracowni Romana Kramsztyka. Jak opowiadał Słonimski:
„Spojrzawszy kiedyś na mnie Gucio zawołał: «Jajko! Zupełnie jajko! Będziesz mi pozował!» Nie podobało mi się to określenie mojej głowy, ale co było robić? Pozowałem.”