Portret kobiety

akwarela, pastel / papier

48 × 33 cm (w świetle oprawy)

sygnowany p.d.: T.Axentowicz

sygnowany, datowany i opisany na odwrociu p.śr.: T.Axentowicz | Kraków [nieczytelne] 1937

Znajomość psychologii kobiecej uderza od razu u artysty […]. Przez zręczne ustawienie, przez przechylenie postaci, ruchem głowy lub ręki, wyrazem oczu, spojrzeniem lub wręcz uśmiechem umie zainteresować lub przykuć uwagę.

Franciszek Klein, „Tygodnik Ilustrowany”, 1924

Kształcił się w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, a następnie wyjechał do Paryża, w którym pozostał przez kilkanaście lat. Związał się z grupą impresjonistów i zatrudnił się w pracowni Carolusa-Durana oraz nawiązał współpracę ilustratorską z takimi magazynami jak: „Le Monde Illustré” czy „Le Figaro”. W 1890 otrzymał członkostwo Société Nationale des Beaux-Arts. Ówcześnie regularnie wyjeżdżał do Londynu. W 1895 powrócił do kraju, zamieszkał w Krakowie i otrzymał stanowisko profesora Szkoły Sztuk Pięknych. Był jednym z członków-założycieli Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”, członkiem wiedeńskiej „Secesji” i współpracownikiem pisma „Ver Sacrum”. W międzyczasie podjął nieudaną próbę założenia Prywatnej Szkoły Malarstwa dla Kobiet. Artysta cieszył się uznaniem rodziny cesarskiej Franciszka Józefa, od którego otrzymał nagrodę za wybitne osiągnięcia w zakresie sztuk. W 1894, wraz z Wojciechem Kossakiem i Janem Styką, namalował on Panoramę Racławicką. Szczególnie dużą popularnością cieszyły się jego portrety kobiet i dzieci, a także prace poświęcone Huculszczyźnie.