fbpx
×

Pożegnanie żołnierza

nr katalogowy: 4

Nazwa aukcji/kod aukcji: Mistrzowie Malarstwa. Prace z depozytów i wystaw muzealnych

Włodarski Marek (właśc. Henryk Streng)

(1898–1960)

Pożegnanie żołnierza
1931–1932

Cena wylicytowana:

750 000 PLN

Pożegnanie żołnierza / Spacer w parku
olej / płótno
54 x 65,5 cm
67,8 x 78 cm (z oprawą)


Praca obecnie wystawiana na wystawie. HENRYK STRENG/MAREK WŁODARSKI I MODERNIZM ŻYDOWSKO-POLSKI (05.02 – 09.05.2021) w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, a następnie będzie wystawiana w Muzeum Narodowym im. Andrzeja Szeptyckiego we Lwowie 28.05–-15.09.2021.


Wystawiany:

  • Marek Włodarski | Henryk Streng 1898–1960. Między centrum a peryferiami, Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie & Lwowska Narodowa Galeria Sztuki, 2013, poz. 84
  • Marek Włodarski (Henryk Streng) 1903-1960. Muzeum Narodowye w Warszawie, 1981

Reprodukowany:

  • Modernizm żydowsko-polski. Henryk Streng/Marek Włodarski a historia sztuki, Piotr Słodkowski, Warszawa 2019, s. 90 il. 3.
  • Marek Włodarski | Henryk Streng 1898–1960. Między centrum a peryferiami, kat. wystawy, Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie, Sopot 2013, kat. 36, s. nlb. (il.)
  • Czarownik przy zielonej skale. Marek Włodarski/Henryk Streng, red. J. Chrobak, J. Michalik, – M. Wilk, Poznań 2009, il. s. nlb, kat. 61
  • Marek Włodarski (Henryk Streng) 1903-1960. Katalog wystawy monograficznej w Muzeum Narodowym w Warszawie, Warszawa 1981, s. 62, kat. 18

„Pożegnanie żołnierza” to jedna z nielicznych zachowanych prac olejnych Marka Włodarskiego, pochodząca z początku lat 30. O jej wyjątkowości świadczy również fakt, że przez lata pozostawała w prywatnych rękach – zdecydowana większość obrazów z tego okresu od lat znajduje się w kolekcjach muzealnych. Kompozycja ma niezwykle ciekawą, futurystyczno-kubizującą formę: w dynamiczną, abstrakcyjną strukturę została wpisana stylizowana sylwetka ludzka. Temat obrazu został zaznaczony jedynie przez sugestywny tytuł.
Praca powstała zaledwie kilka lat po ukończeniu przez artystę studiów w pracowni Kazimierza Sichulskiego w Państwowej Szkole Przemysłowej i półrocznej rezydencji malarza w Paryżu, w pracowni Fernanda Légera. Włodarski miał już wówczas niezwykle bogate zaplecze teoretyczne: dzięki spotkaniom m.in. z André Bretonem i André Massonem znał teorię surrealizmu, jednak inspiracje podświadomością wykorzystywał – w niewielkim z resztą zakresie – nieco później. Jego kompozycje z tego okresu cechuje analityczne, acz nieco umowne podejście do formy, poszukiwanie istoty przedmiotu i relacji kolorystycznych w obrazie, tak charakterystyczne dla twórczości Légera. Od swojego paryskiego nauczyciela przejął również szczególny prymitywizm, kult przedmiotu, precyzję w określaniu jego kształtu, a także niechęć do estetyzowania, co widać również w prezentowanej pracy.