Przykre wakacje, ed. 1/1

akwarela na taśmie filmowej, odbitka na papierze fotograficznym

24×40 cm

Wojciech Bąkowski (ur. 1979) – poznański artysta multimedialny, grafik, twórca animacji, a także performer, muzyk i poeta. Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu, gdzie uzyskał dyplom w Pracowni Audiosfery Leszka Knaflewskiego oraz w Pracowni Filmu Animowanego Hieronima Neumanna. Od 2007 roku współtwórca i nieoficjalny lider grupy Penerstwo, określanej mianem „nowej ekspresji poznańskiej”. Wokalista zespołów KOT, Niwea i Czykita. Uznając się za spadkobierców poznańskiej formacji Koło Klipsa, Penerzy z Bąkowskim na czele deklarowali się jako twórcy sztuki antyintelektualnej i antyestetycznej, odrzucającej normy, ale także zrywającej z postulatami sztuki zaangażowanej i krytycznej. Twórczość ta miała bazować na prowokacji, swobodnej (i nierzadko wulgarnej) ekspresji inspirowanej sztuką ulicy czy kulturą punkową, na co wskazuje nazwa ugrupowania – zaczerpnięte z poznańskiej gwary słowo „pener” oznacza człowieka z marginesu, odrzucanego przez społeczeństwo, choć nierzadko cieszącego się szacunkiem w półświatku podejrzanych dzielnic.

Sam Wojtek Bąkowski, obok swoich alternatywnych projektów muzycznych, zasłynął głównie filmami animowanymi malowanymi bezpośrednio na taśmie. Pokłosiem twórczości filmowej są jego autonomiczne prace plastyczne tworzone na kliszach, malowane akwarelą czy rysowane długopisem i opatrzone podpisami, na które składają się wyrwane z kontekstu zdania, brzmiące jak zasłyszane na blokowych klatkach i podwórkach, poetyką przypominające późną poezję Białoszewskiego. Przykre wakacje z 2008 roku wykonane są właśnie w tej konwencji, jednak ich wydźwięk nie dotyczy bezpośrednio codzienności współczesnego blokowiska. Potoczna, nieskładna adnotacja „ci tu sobie robią a tu była wojna” zestawiona z rozmytą akwarelą przedstawiającą zdeformowaną postać w hełmie sugeruje raczej odwołanie do historycznych wspomnień, które pozostają ciągle podskórnie żywe w uniwersalnej zbiorowej pamięci – nie tylko mieszkańców Poznania, ale wszystkich Polaków.

Bąkowski w roku 2009 uhonorowany został prestiżową nagrodą artystyczną „Spojrzenia”, a w 2011 otrzymał Paszport Polityki za „sztukę będącą oryginalnym połączeniem brutalności i liryzmu, za nadanie nowego, ciekawego sensu pojęciu »artysta multimedialny«. Jego prace prezentowane były na wystawach m. in. w Muzeum Narodowym w Poznaniu, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski czy w Zachęcie.