Tryptyk

olej / płótno
50 x 50 cm (każdy)

Proweniencja:
• kolekcja prywatna, Warszawa
• Galerie Springer, Berlin

Prezentowana praca powstała w końcu lat 90., czyli w momencie najbardziej dynamicznego rozwoju kariery artystycznej Leona Tarasewicza. Malarz miał wówczas za sobą spektakularny debiut i pobyt stypendialny w Stanach Zjednoczonych, a także wystawy m.in. w Sztokholmie, Wenecji, Nowym Jorku, Berlinie i wielu instytucjach w całej Polsce. Oryginalna formuła jego malarstwa zrodziła się z wnikliwej obserwacji wewnętrznej rytmiki pejzażu, w którym interesują go czysto malarskie wartości jak kolor, faktura i światło.
Leon Tarasewicz tworzy przede wszystkim abstrakcyjne, regularnie skomponowane i wypełnione powtarzającymi się motywami zaczerpniętymi z natury (zaorane pola, pnie drzew, pasy pól, ptaki krążące nad ziemią) kompozycje malarskie. Stosuje przede wszystkim kolory podstawowe, zestawiając je ze sobą w różnych, często mocno kontrastowych konfiguracjach. Jego malarstwo to uproszczony zapis osobistego doświadczenia pejzażu powstały w sposób eliminacji zbędnych elementów. Artysta często wchodzi w działania z pogranicza konceptualizmu i instalacji znacznie rozszerzające jego pole obrazowe. Maluje bezpośrednio na ścianach sal wystawowych jednak nigdy nie rezygnuje z charakterystycznej dla siebie estetyki i sposobu postrzegania. Monumentalna instalacja tego typu powstała m.in. podczas wystawy w Zachęcie w 1999 roku, kiedy artysta pokrył kolorowymi układami pasów całą salę galeryjną, jako podobrazia używając ścian, podłóg czy filarów. Zafascynowany twórczością Jerzego Nowosielskiego realizuje także instalacje w przestrzeniach sakralnych jak zdobienia podłogi w kaplicy Świętej Trójcy w Lublinie.
Leon Tarasewicz to wyrazista postać polskiego życia artystycznego. Od urodzenia związany jest z rodzinną wsią Waliły na białostocczyźnie, gdzie czynnie animuje życie artystyczne, tworząc m.in Galerię Krynki. Malarz identyfikuje się z mniejszością białoruską w Polsce. Poza działalnością artystyczną oddaje się swojej drugiej pasji, jaką jest hodowla kur i ptactwa ozdobnego – pełni m.in. funkcję prezesa Związku Hodowców Kur Ozdobnych.
Karierę artystyczną rozpoczął, studiując na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w Pracowni Malarstwa Tadeusza Dominika, gdzie uzyskał dyplom w 1984 roku. Od 1996 jest pedagogiem na swojej macierzystej uczelni, gdzie prowadzi Gościnną Pracownię Malarstwa.
Leon Tarasewicz zadebiutował wystawą kilku prac w Pracowni Dziekanka w 1984 roku. Rok później Wiesław Borowski zaproponował mu wystawę dyplomową w Galerii Foksal, która znacząco wpłynęła na rozwój jego kariery artysty, umożliwiając m.in. wystawę indywidualną w Galleria del Cavallino w Wenecji czy wyjazd na wystawę Aperto ’88 ramach Biennale w Wenecji. Artysta został wyróżniony m.in. Paszportem Polityki i Nagrodą im. Jana Cybisa w 2000 roku, Nagrodą Fundacji Nowosielskich, Wielką Nagrodą Fundacji Kultury (2006), a także Nagrodą im. prof. Aleksandra Gieysztora za szczególne osiągnięcia w ochronie polskiego dziedzictwa kulturowego (2018).