Winogrona i przedmioty

Marek Włodarski/Henryk Streng (1898-1960) – czołowy przedstawiciel awangardy okresu międzywojennego, urodził się w 1898 roku we Lwowie jako Henryk Streng. W latach 1920-1924 studiował w Wolnej Akademii Sztuk Pięknych we Lwowie, a następnie w Państwowej Szkole Przemysłowej w pracowni Kazimierza Sichulskiego. Lata 1925-1926 spędził w Paryżu. Studiując pod okiem Ferdynanda Légera w jego prywatnej szkole malarstwa Académie Moderne chłonął zasady kubizmu. Silne wrażenie wywarły na nim także osobiste kontakty z przedstawicielami francuskiego surrealizmu André Bretonem i André Massonem.

W latach 30. XX wieku wzrosło zaangażowanie polityczne Strenga. Po wybuchu II wojny światowej wstąpił do Wojska Polskiego i wziął udział w kampanii wrześniowej. Po ustaniu walk ukrywał się u przyjaciół i znajomych, na jakiś czas trafił do obozu w Janowskiego, skąd uciekł prawdopodobnie w 1942 roku. Ze względu na swoje żydowskie pochodzenie zmienił nazwisko na Marek Włodarski i przez kolejne dwa lata ukrywał się w kompletnym zamknięciu za szafą swojej przyszłej żony Janiny Bosch. Zniszczył potem wszystkie dokumenty identyfikujące go jako Henryka Strenga i zmienił sygnatury na pracach. Podczas Powstania Warszawskiego został aresztowany i wywieziony do obozu koncentracyjnego Stutthof k. Gdańska, w którym przebywał do końca marca 1945 roku. Prace Marka Włodarskiego nawiązujące do okresu okupacyjnego i osobistych doświadczeń wojennych oraz obozowych znacząco odchodzą od poetyki kubizmu i surrealizmu. Aby oddać okrucieństwo wojny artysta powraca do tradycyjnych metod obrazowania. Po wyswobodzeniu w 1945 roku osiadł w Warszawie i związał się z Państwową Szkołą Sztuk Plastycznych gdzie pełnił m.in. funkcję dziekana Wydziału Malarstwa. Zmarł w 1960 roku.