fbpx
×

Zawstydzona

nr katalogowy: 43

Burzec Henryk

(1919–2005)

Zawstydzona
niedatowany


drewno jesionowe

55,5 × 24 × 14 cm

sygnowany z tyłu śr.: H.BURZEC


Wystawy:

Henryk Burzec. Rzeźba. W setną rocznicę urodzin artysty, Zakopiańskie Centrum Kultury, Centrum Kultury Rodzimej – Willa Czerwony Dwór, kwiecień–maj 2019


reprezentant najwybitniejszej szkoły rzeźby zakopiańskiej – szkoły Kenara. Naukę rozpoczął w szkole stolarskiej w Brześciu nad Bugiem. W 1936 wyjechał do Zakopanego by uczyć się w Szkole Przemysłu Drzewnego, którą ukończył w 1939 roku. Po wojnie podjął studia na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, w pracowni rzeźby Xawerego Dunikowskiego. Podczas studiów współpracował z Dunikowskim przy głowach wawelskich i przy Pomniku Powstańców Śląskich na Górze Św. Anny. Po ukończeniu studiów pracował jako nauczyciel w Rydułtowych koło Rybnika. W 1954 roku zamieszkał w Zakopanem. Przez dwa lata pracował w liceum plastycznym. W latach 1987-2005 prowadził w swoim domu (dawna pracownia Teodora Axentowicza) autorską galerię, gdzie zgromadził kilkadziesiąt swoich prac. W 1999 roku ostał odznaczony najwyższą Złotą Odznaką ZPAP za szczególne zasługi dla sztuki oraz znaczący wkład pracy społecznej na rzecz artystów plastyków.

Brał udział w wystawach indywidualnych: BWA Zakopane (1963), ZDK Mielec (1967), BWA Zakopane (1976), TPPR Zakopane (1977), BWA Mielec (1977), BWA Rzeszów (1977), BWA Białystok (1979), Zachęta Warszawa (1980), Ośrodek Propagandy Sztuki Łódź (1980), PSP Zakopane (1984), Stołeczny Klub Garnizonowy nr 2 Warszawa (1984), Galeria „Dawna Synagoga”, Nowy Sącz (1985), Sale Zamku Kazimierzowskiego, Sandomierz (1998).

Był autorem licznych rzeźb plenerowych, usytuowanych m.in. w Mielcu, Ochotnicy, Łodzi i Zakopanem, wykonywał również elementy wystroju wnętrz budynków użyteczności publicznej (wnętrze Zakopiańskiego Urzędu Pocztowego), przez wiele lat związany był ze sztuką sakralną. Jego prace gromadzą muzea w Warszawie, Lublinie, Krakowie i Zakopanem.