Prezentowana praca to świetlna instalacja, składająca się z błękitnych, świecących krzyżyków, wypełniających blisko dwumetrowy symbol strzały. Obiekt odnosi się do symboliki tzw. arma christi, czyli narzędzi męki pańskiej: w tym wypadku jest to Włócznia św. Maurycego, broń ceremonialna uznawana za symbol władzy cesarzy Świętego Cesarstwa Rzymskiego. Według średniowiecznej legendy miała należeć do chrześcijańskiego męczennika i centuriona rzymskiej Legii Tebańskiej, który żył w III wieku i zawiera w sobie gwóźdź z krzyża Jezusa. Dla wiernych pełni więc funkcję relikwii – przez wieki była też symbolem boskiego źródła władzy kolejnych królów i cesarzy zachodniego świata.
Malinowska zdecydowała się na wykorzystanie znanego symbolu do stworzenia prowokacyjnej, refleksyjnej realizacji, odnoszącej się do miejsca kiczu religijnego we współczesnym świecie. Po raz pierwszy praca została zaprezentowana w 2016 roku, jako wystrój wielkanocnego Grobu Pańskiego w warszawskim kościele sióstr Wizytek. Artystka następująco komentowała powstanie pracy:
„U podstawy pracy «Włócznia św. Maurycego» leżała refleksja nad granicami i oddziaływaniem kiczu dewocjonalnego, kiedy przedmiot kultu niosący określone emocje, wykorzystujący współczesną technologię (diody LED) jest przykładem bezrefleksyjnego naśladownictwa kanonicznych wzorów, ocierającym się w swoim wyrazie estetycznym o bluźnierstwo. Zainteresowało mnie działanie uświęconego symbolu we współczesnej popkulturze sakralnej (przedmiotu, jak większość gadżetów wytworzonego w Chinach). Chodziło mi o stworzenie sytuacji dyskursu pomiędzy sakralną oczywistością formalną a sztuką. Chciałam, poprzez multiplikację zbanalizowanego w formie elementu (zachowując jego emocjonalne przesłanie), stworzyć rzeźbę, nową wartość artystyczną i duchową, która korzystając ze swej popkulturowej dwuznaczności stanie się samodzielną, integralną wypowiedzią na temat sacrum, we współczesnej polskiej rzeczywistości. Kumulacja świateł, z których każde ma kształt krzyża, staje się sugestią zbiorowej modlitwy (niezależnie od wyznawanej konfesji), którą wierni wyrażają tęsknoty, lęki i pragnienia. Skumulowane światło diod jest domyślnym odniesieniem do, obecnych w każdej kulturze, światła świec, a przez swoją technologiczną «nowoczesność» nawiązują do światła eternalnego, wręcz kosmicznego.
[…] Kiedy rzeźba była głównym elementem Grobu Pańskiego w Kościele Wizytek w Warszawie, przeżyłam chwile głębokiego wzruszenia widząc wiernych, żarliwie modlących się przed światłem płynącym ze stworzonej przez artystę formy; stworzonej z elementów dwuznacznych estetycznie. Forma nawiązująca do ostrza włóczni św. Maurycego została użyta intencjonalnie, jako nawiązanie do powszechnie znanej, jednoznacznie kojarzonej relikwii, budzącej silne wzruszenia w ideogramie chrześcijańskim, a jednocześnie jako symbol władzy. Władzy rozumianej dychotomicznie, jako władza doczesna, posługująca się symbolem religijnym jako imperatywem legitymizującym jej działania doczesne, a także, a może, przede wszystkim, władzy wspólnoty Ludu Bożego, gdy pozamaterialna wartość relikwii staje się duchową wartością całej wspólnoty”. [Komentarz autorski, całość do wglądu u redaktorów katalogu]
Malinowska studiowała malarstwo w PWSSP w Gdańsku, gdzie w 1986 roku otrzymała dyplom na Wydziale Malarstwa, Grafiki i Rzeźby. Związana z niezależnym środowiskiem Galerii Wyspa. Od 1996 roku tworzyła duet artystyczny z Markiem Kijewskim (1955–2007), z którym zrealizowała takie projekty artystyczne jak Sensitive, Core, Idolls. W ramach duetu Kijewski/Kocur artyści penetrowali obszar szeroko pojętej współczesnej kultury wizualnej, a także masowej, stosując opracowaną przez siebie strategię SSS – surfing, skaning, sampling.